Ik ben nu drie weken in Indonesië werkzaam als technisch directeur voor de Indonesische voetbalbond (PSSI), met als basis Jakarta.
Ik heb een intensieve periode gehad met veel ontmoetingen en gesprekken over de staat van het voetbal hier. Wat mij treft is de passie waarop men over voetbal spreekt. Men is enorm hongerig naar succes en hoopvol dat dit land ooit een rol kan gaan spelen in Azië. Op dit moment is dit nog lang niet het geval. De kwaliteit van wedstrijden en spelers is matig. Vooral het samenspel en het maken van de juiste keuzes is een groot probleem. Inzet en energie is er echter genoeg. Continue reading →
Sinds 1 december 2014 heb ik mijn carrière een nieuwe wending gegeven en ben ik werkzaam als technisch directeur bij de Indonesische voetbalbond PSSI (Persutuaan Sepakbola Seluruh Indonesia).
PSSI website: www.pssi.org
PSSI op Twitter: pssi__fai
Op de foto: Dhr. Joko Driyono (General Secretary PSSI)
Leuk om weer terug te zijn bij mijn oude club Drachtster boys.
Samen met de bondscoach, Louis van Gaal en Rob Witschge was ik 18 april verantwoordelijk voor het selecteren van ballenjongens en –meisjes voor de interland Nederland- Ecuador.
Op één van de mooiste sportparken van Nederland hadden zich bijna 200 jongens en meisjes aangemeld om een plekje te bemachtigen om bij een echte interland langs de lijn te zitten en een onvergetelijke ervaring te beleven.
Om dit te bereiken moet er wel een pittige test afgelegd worden. Hierbij werden de deelnemers getest op allerlei vaardigheden die een ballenjongens of -meisjes moet hebben om hun taak te kunnen uitvoeren. Via een gevarieerd circuit, waarbij alle vaardigheden aangesproken moesten worden werd uiteindelijk een selectie gemaakt.
De zeer professionele organisatie bezorgde iedereen een geweldige dag.
Op 30 maart werd in Glasgow het Glasgow Rangers Hall of Fame gala gehouden. Het was voor mij een enorme eer om als genomineerde uitgenodigd te zijn. Samen met oud- Rangers Michael Mols en mede-genomineerde Fernando Ricksen zijn we afgelopen vrijdag naar Schotland gevlogen.
Michael en ik hebben vrijdagavond in de Coopersbar in een forum over onze periode in Glasgow verteld. In een blauwe sfeer van supporters hebben in 3 uur verschillende anekdotes verteld en talloze vragen beantwoord. Het zijn dit soort avonden die de Rangers Football Club zo speciaal maken. De passie en betrokkenheid van de supporters verrast elke keer.
Na de gebruikelijke handtekeningen en foto’s stapten we met goed gevoel in de auto naar hotel.
Zondag was het gala een mooie gelegenheid om vele oud-collega’s weer eens te spreken. Hoewel iedereen een stuk ouder is geworden is het mooi om te constateren dat de geheugens nog goed werken. De oude verhalen, hoewel hier en daar wat aangedikt komen vloeiend aan de oppervlakte. De seizoenen die ik bij de club speelde(1990-1996) waren dan ook wel de beste jaren ooit van de club. Logisch dat er met trots over wordt gesproken.
Uit de 10 genomineerden werden er 3 spelers gekozen in de Hall of Fame.
Ik moet zeggen dat alle 10 spelers hun nominatie dik verdienden. Het moet voor de jury een moeilijke keus geweest zijn. Uiteindelijk werden McCulloch, Novo en Ricksen gekozen.
Mooi om te te zien welke emotie dit bij alle drie opleverde. Vooral de uitverkiezing van Fernando Ricksen gaf iedereen een goed gevoel.
De club heeft weer eens goed laten zien hoe je met de geschiedenis en oud-spelers om kunt gaan. Het resultaat aan het einde van zo’n avond is dan ook altijd een gevoel van trots en verbondenheid. Dit maakt dat de club Rangers altijd elke tegenslag de baas zal zijn. Over een jaar of 2 zullen ze weer meedoen om het kampioenschap. Reken daar maar op.
In Moskou werd voor de zesde keer om de Legends Cup gespeeld in een toernooi waar ex-internationals vooral elkaar willen laten zien dat ze nog steeds kunnen voetballen 🙂
Dit jaar deden er zes teams mee: Oekraine, Duitsland, Italië, Portugal, Rusland en Nederland. Voor mij was het de tweede keer dat ik mee kon doen. Bij de allereerste editie was ik er ook bij.
Het toernooi wordt gespeeld in een ijshockey stadion. De teams bestaan uit 5 spelers en een keeper, waarbij de wedstrijden 2×20 minuten duren. Bij de eerste editie werd het hele ijshockeyveld gebruikt met boarding, de afmetingen waren toen wel iets te groot. Gelukkig is de veldgrootte tegenwoordig aangepast maar wordt de boarding nog wel gebruikt.
De opzet van het toernooi is dat het publiek leuke wedstrijden van oude sterren ziet en uiteraard dat Rusland uiteindelijk wint. Dat is ook dit jaar weer aardig gelukt. Rusland versloeg een zeer jong Portugal in de finale.
Verder is het sociale aspect een belangrijke factor. Je komt veel spelers tegen waar je mee of tegen gespeeld hebt. Het is dan logisch dat alle oude verhalen dan weer uit de oude doos worden gehaald. Zo konden we deze foto maken met 6 ex-Glasgow Rangers spelers. (vlnr: Michael Mols, Arthur Numan, Jörg Albertz, Pedro Mendes, Gennaro Gattuso, ondergetekende)
Hoewel we sportief niet ver zijn gekomen (6e) was het toch een mooie gebeurtenis om bij aanwezig te zijn.
Het Nederlands team bestond uit: (vlnr) Coach Ben Wijnstekers, Michael Mols, Richard Witschge, PH, Oscar Moens, Frank Verlaat, Arthur Numan, Bart Latuheru, Aron Winter, Regi Blinker en Marc van Hintum. Fysio: Robin de Betué. Organisatie: Frank Zaal (Players United)
A personal view on football
